Desafio 15

1)“Se você deixar um lobo vivo, as ovelhas nunca estarão seguras.”
(Fonte: série Game of Thrones, adaptação nossa)


ἐὰν ἐᾷς τοὺς λύκους ζῆν, οὐδέποτε αἱ ἄρνες σῶαι ἔσεσθαι.
(Por Felipe Oliveira)


ἐὰν λύκον τινὰ ἐᾷς εἶναι, οἱ ἀρνοί ουδέποτε βέβαιοι ἔσονται.
(Por Carla Leite)


Εάν συ λύκος τις βιοις, οι αρνοι ουποτε σωσουσιν.
(Por Meire dos Santos)


ἐὰν ἐᾷς ἓνα λύκον ζῆν, αἱ ἄρνες οὔποτε ἔσονται σόαι.
(Por Danilo Serpa)


ἐὰν ἔῃς τὸν λύκον ζᾶν, αἱ ἄρνες οὐδέποτε ἔσονται ἀκίνδυνοι.
(Por Matheus Toledo)


ἐὰν ἐᾷς λύκον τινα ᾖ, οἱ ἀρνές οὐδέποτε σῶοι ἔσονται.
(Por Mateus Matos)


ἐὰν μεθῇς τίνα λύκον διερον, αἱ ἄρνες οὐδέποτε ἔσονται σώες.
(Por Josue Souza)


ἐὰν λύκον δίδῳς ζῆν, ἄρνες οὐδέποτε βέβαιοι ἔσονται.
(Por Luís Firmino)



2)“Quando o sol se põe, nenhuma vela pode substituí-lo.”
(Fonte: livro A tormenta das espadas, de George R. R. Martin, adaptação nossa)


ὅταν ὁ ἥλιος δεδύκῃ, λαμπάς οὐδεμία αὐτὸς ἀμείβει.
(Por Felipe Oliveira)


ὅταν ὁ ἥλιος δύσῃ, οὐδεμία τῶν λαμπάδων δύναται ἀμείβειν αὐτοῦ.
(Por Matheus Toledo)


ἐπειδάν ὁ Ἥλιος δύσηται, οὐ δυνάμεθα ἀμειβεῖν αὐτόν οὐδενος τῆς λαμπάδος.
(Por Carla Leite)


ἐπειδάν ὁ ἥλιος ἑαυτόν δύῃ, οὐδεμία λαμπάς τοῦτου ἀμειβεῖν δύναται.
(Por Mateus Matos)


Οτε ήλιος στη, ουδεμία λάμπας αμειψειεν αυτόν.
(Por Meire dos Santos)


ὅταν ἡ ἥλιος δύηται, οὐδεμία λαμπὰς δύναται νιν ἀμείβεσθαι.
(Por Danilo Serpa)


ἐπειδάν ἥλιος δῠ́ηται, μηδεμία ἡ λᾰμπᾰ́ς δύναιτο ἅν ἁντικαθιστάτης.
(Por Josue Souza)


ὁτὰν ἥλιος δύῃ, οὐδεμία λάμπας δύναται τοῦτον αὑτῆς ἀμείβειν.
(Por Luís Firmino)



3)“Quando eu morrer voltarei para buscar

Os instantes que não vivi junto do mar.”
(Fonte: poema “Inscrição”, de Sophia de Mello Breyner Andresen)



ὅταν ἀποθάνω ἐπάνειμι ἵνα παραλάβοιμι

τὸν χρόνον ὃν περὶ τὴν θάλατταν οὐκ ηὔφρημα.
(Por Felipe Oliveira)


ἐπειδὰν ἀποτεθνηκυῖα ὦ, ἐπάνειμι ἵνα παραλάβω τὸν χρόνον,

ὅν οὐκ ἔζων παρὰ τῇ θαλάττῃ.
(Por Matheus Toledo)


ὅταν θάνω, ἐπανελθοῦσα λήψομαι τὸν χρόνον ὅς οὐκ ἔσχησα παρά τὴν θάλατταν.
(Por Carla Leite)


ἐπειδάν ἀποθνῄσκω, αὖθις εἶμι ἵνα λαμβάνω τούτον -- τοὺς χρονούς τούς οὔκ ἐσυνοικήσα παρά τὴν θάλατταν.
(Por Mateus Matos)


Οτε θανω, στρέψω ίνα λάβω τους καιρούς ότι ουκ χρησαμεν επί τη θαλλαττη.
(Por Meire dos Santos)


ἐπειδάν θνῄσκω προτρέψω ὅπως ζητῶ

τοὺς χρόνους οἷστισι μὴ συνᾤκησᾰ ἐκ τῆς θαλάττης.
(Por Josue Souza)


ἐπειδὰν θνῇσκω, ἐπάνειμι ἵνα λαμβάνω
τοὺς χρόνους οὕς οὺ ἐβίουν παρὰ τῇ θαλάσσῃ.
(Por Danilo Serpa)


ὁτὰν θάνω, πάλιν λαβεῖν ἐλεύσομαι

καίρους παρὰ κλύδωνας οὐκ ᾠκήσαμην.
(Por Luís Firmino)